تاریخچه مصرف ضد آفتاب ها ابتدا به زمان جنگ جهانی دوم باز می گردد. دانشمندان آلمانی جهت جلوگیری از آسیب های پوستی نوعی تركیب ضدآفتاب ساختند تا سربازان ارتش آلمان در طی عملیات جنگی خود دچار آفتاب سوختگی نگردند. از آن به بعد تحقیقات گسترده ای در رابطه با مواد به كار رفته در تركیبات ضدآفتاب و اثرات آن در جلوگیری از آسیب های پوستی انجام گردید. در سال های گذشته بیشتر ضد آفتاب هایی كه خاصیت جلوگیری از نفوذ اشعه UVB را داشتند مورد استفاده قرار می گرفت به طوری كه SPF یا فاكتور حفاظتی نور خورشید این محصولات را بر همین مبنا تهیه می كردند. اما امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده اند كه یك ضد آفتاب مناسب باید قادر به محافظت از پوست در مقابل تمامی اشعه های مضر خورشید UVA/UVB/IR/Visible Blue Light باشد.